top of page

Instructeur Maud aan het woord

Bijgewerkt op: 27 sep. 2021

Even voorstellen...

Ik ben Maud Kokken, geboren in 1996, en sinds augustus 2016 trotse eigenaar van Dogs&zo. Als kind ben ik opgegroeid op een boerderij met koeien, konijnen en diverse grote en kleine huisdieren. De omgang met dieren is er met de paplepel ingegoten. Ook door de aanwezigheid van honden heeft de omgang met dieren mij vanaf dag één geboeid. Onze eerste hond was een Mechelse Herder, Breston. Hoe het allemaal begon...

Doordat de aanwezigheid van honden mij vanaf dag één heeft geboeid ging ik als 13 jarig meisje solliciteren bij een hondenpension. Tot op de dag van vandaag werk ik hier nog steeds als invalkracht. Op de middelbare school heb ik mij, tijdens mijn eindwerkstuk, verdiept in de hulphonden. Dit fascineerde me zo erg dat ik zeker wist dat ik daar mijn beroep van wilde maken.


Vervolgens ben ik door gaan leren en heb ik in 2016 mijn diploma management dierverzorging gehaald. Daarna ben ik de opleiding tot kynologisch instructeur gaan volgen aan de Martin Gaus Academie. Hier heb ik in 2018 mijn diploma behaald. Tijdens deze opleiding heb ik stage gelopen bij enkele andere hondenscholen. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik in 2016 Dogs&zo heb opgericht. In 2021 ben ik me gaan verdiepen in het Detectiespeuren en ben ik geslaagd voor de opleiding Detectie instructeur aan de Focus Nosework Academy.


Wat maakt mijn werk zo leuk?

Het zien groeien van de band tussen eigenaar en hond vind ik prachtig. Dat ze door de juiste begeleiding en tips elkaar kunnen versterken. Het enthousiasme wat ik van de cursisten terug krijg geeft mij energie.


Honden die de eerste keer angstig en onzeker het veld op komen lopen, liever naar de uitgang willen en geen beloning aannemen. Dat zijn de honden die met veel rust, geduld en vertrouwen groeien in hun zelfverzekerdheid. Iedere hond is anders, geen enkele hond is vanuit een boekje te trainen. Het oplossingsgericht denken en zoeken naar wat het beste bij de hond past maakt mijn werk uitdagend.


Geen dag is hetzelfde

De afwisseling in de groepen, de lessen en mijn dagen in het algemeen maakt dat geen dag hetzelfde is. Het improviserend inspelen op dingen die ik zie gebeuren en hier de oefeningen op aanpassen.


Zo sta ik de ene dag met een deelnemer van de hulphondenschool op zijn of haar werkplek de hond te trainen en de andere dag help ik een super gemotiveerde leerling bij haar spreekbeurt.


Boerendochter

Dogs&zo had niet bestaan als ik niet op deze prachtige plek was geboren. De boerderij waar de koeien van mijn vader altijd hebben gestaan is deels omgebouwd naar hondenschool. Honden zijn mijn passie en ik ben er dagelijks mee bezig. Maar toch is het boerenbloed mijn lijf ook niet onttrokken. Tot voor kort stond ik 3 ochtenden in de week om 6 uur in de melkstal om 1600 geiten te melken. Wegens het toenemend aantal cursisten ben ik hier mee gestopt en kan ik zeggen dat ik van mijn hobby een fulltime beroep heb gemaakt. Het boerenbloed blijft, uit de passie voor de natuur en de dieren zijn prachtige nieuwe ideeën ontstaan. Wat dit is lees je volgende maand in de nieuwsbrief.


Mensen helpen

In 2017 kwam een droom uit toen ik als freelance instructeur in de hulphondenbranche terecht kwam. Ik heb een jaar blindengeleidenhonden getraind en geef nu les aan mensen met zowel psychische als lichamelijke klachten. Het voelt voor mij erg dankbaar om deze mensen te kunnen helpen. Hun wereld wordt letterlijk weer een stukje groter door de hulp van een trouwe viervoeter.


Welk moment uit de afgelopen 5 jaar vergeet je nooit meer?

Er zijn veel mooie en bijzondere momenten geweest in de afgelopen 5 jaar. Veel momenten waarop we hebben gelachen. Zoals bijvoorbeeld toen een zoontje van een cursist tegen zijn moeder zei: "Mama, volgende keer moet mijn juffrouw mee komen kijken! Dan ziet ze hoeveel je kunt leren met snoepjes".


Maar er zijn ook minder leuke momenten geweest, niet alle hondenvriendjes die ooit op les hebben gezeten zijn meer in leven. Op het moment dat ik een berichtje krijg dat een hond is overleden moet ik altijd even slikken. Het hoort bij het vak maar dit blijven lastige momenten.


Waar mag je me 's nachts voor wakker maken?

Als kind wilde ik dat mijn vader mij altijd uit bed riep als er een koe aan het kalveren was of als de dierenarts kwam. Dit vond ik reuze interessant en dat is tot op de dag van vandaag nooit veranderd. Gezondheid en welzijn van de dieren staan voorop.



Fijnste / mooiste wandelplek?

Nederland heeft veel mooie plekken om te lopen. De rust in de natuur vind ik heerlijk, en als je dan het geluid van de golven erbij hebt zijn het strand en de duinen wel de fijnste plek om te wandelen. Dichter bij huis vind ik de losloopgebieden in de Loonse en Drunense duinen ook erg fijn, je hebt overzicht en hele gezellige terrasjes.




Comments


bottom of page